İletişimsel yeterlilik, bir dil kullanıcısının sözdizimi, morfoloji, fonoloji ve benzerlerine ilişkin gramer bilgisini ve ayrıca ifadelerin nasıl ve ne zaman uygun şekilde kullanılacağına ilişkin sosyal bilgiyi kapsar.
Dilbilimdeki iletişimsel yetkinlik çalışması , dilbilimsel yeterlilik kavramının algılanan yetersizliğine karşılık olarak ortaya çıkmıştır.
İletişimsel dil öğretimi, iletişimsel yeterlilik uygulamalarını içerir.
İletişimsel yeterlilik anlayışı , söz edimi üzerine çalışmalar da dahil olmak üzere , pragmatik alanından ve dil felsefesinden etkilenmiştir.1
Terim, 1966'da Dell Hymes 2 , Noam Chomsky'nin (1965) dilbilimsel yeterlilik ve performans arasındaki ayrımının algılanan yetersizliğine tepki olarak ortaya atıldı.3 Chomsky'nin soyut yeterlilik kavramını ele almak için Hymes, "iletişimsel biçim ve işlevi birbiriyle bütünsel ilişki içinde" içeren iletişimsel yeterliliğin etnografik araştırmasını üstlendi. 4 Hymes'in öncülüğünü yaptığı yaklaşım artık iletişim etnografisi olarak biliniyor.
İletişimsel yeterlilik kavramı, yabancı dil öğretimine yönelik iletişimsel yaklaşımın altında yatan teorilerden biridir.5 En az üç temel model vardır. İlk ve en yaygın olarak kullanılan, Canale ve Swain'in modeli 6 ve daha sonra Canale tarafından yapılan yinelemedir.7 İkinci bir modelde, 1995 yılında Celce-Murcia, Dornyei ve Thurrell tarafından sosyokültürel içerik daha kesin bir şekilde belirlenmiştir. Onlar, iletişimsel yeterliliği dilbilimsel yeterlilik, stratejik yeterlilik, sosyokültürel yeterlilik, eylemsel yeterlilik ve söylem yeterlilik içerecek şekilde gördüler.8 Kanada'da federal dil eğitiminde yaygın olarak kullanılan üçüncü bir model de Bachman ve Palmer'ın modelidir.9
ESL'de çalışan kişiler, Hymes'ın anladığı anlamda iletişimsel yeterliliği sadece dil kurallarını değil, aynı zamanda sosyal rolleri, bu formların ne zaman, nasıl ve kime kullanmanın uygun olduğu bilgisini de içerecek şekilde kullanma eğilimindedir. Dil öğretiminin amaçları, dil kullanımına yönelik sosyo-kültürel kuralları, ek bir bileşen olarak değil, öğretilen dilin ayrılmaz bir parçası olarak içerecek şekilde tutulur.10
Dil edinimiyle ilgili mevcut teoriler, sınıftaki iletişimsel etkinlikleri çok desteklemektedir, ancak Hymes'ın anlamıyla iletişimsel yeterliliği motive etmek için genişletilebilecek öğrenme teorileri yoktur. İkincisi için teoriler antropolojiden gelir ve nasıl öğretilmesi gerektiğini değil neyin öğretilmesi gerektiğini destekler.11
İletişimsel yeterlilik genel olarak beş bileşenden oluşur:
Orijinal kaynak: iletişimsel yeterlilik. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page